به نقل از «ایرنا»

۶۰ درصد از مخاطبان سینما به تماشای یک فیلم نشستند

تاریخ انتشار: ۱۵ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۵۳۱۶۸۴

شاید اکران شنای پروانه آن‌هم درگیر و دار روزهایی که قتل‌های ناموسی وجدان جمعی جامعه را خدشه‌دار کرده و بیش از هر زمان دیگری رخ کریه خود را نمایان ساخته است، بامسماترین فیلم این روزها و شروعی جاندار برای اکران مجدد سینماها پس از چند ماه تعطیلی باشد.

نقاط قوت سینمای ایران

شنای پروانه فیلمی به کارگردانی محمد کارت و تهیه‌کنندگی رسول صدرعاملی محصول سال ۱۳۹۸ است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پروانه با بازی کوتاه اما قابل‌تأمل طنازطباطبایی درگیر یک داستان تلخ اجتماعی می‌شود؛ یک مربی شنا که تصویرش در استخر در فضای مجازی منتشرشده و حالا خشم شوهرش را که اتفاقاً یکی از اوباش اسمی جنوب شهر است را برانگیخته است.

این داستان شروع داستان‌های دیگری می‌شود که در هر گوشه و کنارش ننگی به‌مراتب بزرگ‌تر از داغ ننگ پروانه در زندگی اجتماعی‌اش، روشن می‌شود و آدم‌هایی را می‌بینیم و می‌شناسیم که چطور در رذالت برجسته‌اند و خود را بزرگ می‌پندارند.

داستان و فیلم‌نامه شنای پروانه را علاوه بر کارگردانش محمد کارت، حسین دوماری و پدرام پورامیری نوشته‌اند؛ دوماری و پورامیری همان دو فیلم‌نامه‌نویس جوانی بودند که وقتی سال گذشته فیلم جاندار را نوشتند، می‌شد به استعدادشان پی برد و آن را پیش‌درآمدی بر مسیر رو به رشد این دو هنرمند جوان در نظر گرفت؛ درواقع جاندار به‌رغم ضعف‌هایش به‌عنوان اولین اثر از دو نویسنده جوان، نوید ورود فیلم‌نامه‌های جانداری را به سینمای ایران می‌داد که امروز و با شنای پروانه و تنها در دومین اثر از این دو می‌توان شکوفایی آن را مشاهده کرد.

محمد کارت کارگردان شنای پروانه هم اگرچه این اثر، اولین کار بلند داستانی و حضورش در سینمای حرفه‌ای ایران است اما پیش‌ازاین نیز دغدغه‌مندی و دل‌مشغولی خود را نسبت به مسائل و مشکلات فرهنگی و اجتماعی با مستندهایش به تصویر کشیده بود. معروف‌ترین مستند او مستد تأثیرگذار آوانتاژ است که به زندگی کارتن‌خواب‌های در حال بهبود می‌پردازد. این مستند موفقیت‌های زیادی را برای کارت به ارمغان آورد. ازجمله اینکه او برای این مستند برنده تندیس بهترین فیلم بخش بین‌الملل ششمین جشنواره فیلم شهر و برنده تندیس بهترین کارگردانی فیلم‌های بلند از دهمین جشنواره بین‌المللی سینما حقیقت شد.

شخصیت‌هایی با بازی‌های درخشان

کارت قبل از ساخت شنای پروانه در سال ۹۷، اولین فیلم کوتاه داستانی خود بانام بچه‌خور را ساخت و در این فیلم کوتاه هم مانند مستندهایش به معضلاتی پرداخت که افراد پایین‌شهر با آن مواجه هستند؛ مشکلاتی چون فقر، اعتیاد، قمار و ... . مهم‌ترین اتفاق برای این فیلم کوتاه این بود که کارت برنده جایزه بزرگ سی و چهارمین دوره جشنواره اودنسه دانمارک شد و فیلمش از طرف این جشنواره به آکادمی اسکار ۲۰۲۰ معرفی شد.کارت با شنای پروانه نشان داد که حرف‌ها و توان زیادی برای درخشیدن در این عرصه دارد؛ بازی‌های بسیار خوبی که در این فیلم می‌بینیم علاوه بر قدرت بازیگرانشان ،از توان و قدرت کارگردان و صاحب اثر که امضایش روی کار است، خبر می‌دهد و کارت با این اولین اثرش به‌خوبی نشان داده است که می‌داند چه می‌خواهد و می‌تواند آنچه را می‌خواهد را به تصویر بکشد.

بازی کوتاه اما اثرگذار طنازطباطبایی (در نقش پروانه)، بازی مسلط و روان امیر آقایی (در نقش هاشم شوهر پروانه) و بازی تأثیرگذار و جذاب جواد عزتی (در نقش حجت برادر هاشم) را می‌توان بهترین بازی‌های این فیلم به‌حساب آورد که نقش‌ها و رفتارشان را در ذهن حک می‌کند.

امیر آقایی به‌قدری در نقش یک اوباش مسلط و قوی ظاهرشده است که پس از پخش قسمت‌هایی از بازی‌اش در این فیلم در فضای مجازی، برخی تصور می‌کردند که نه بخش‌هایی از یک فیلم سینمایی که بخش‌هایی از فیلم‌های یک اوباش واقعی را دیده‌اند؛ تسلط بر لهجه، بازی درخشان و گریم باورپذیر، سه مؤلفه اساسی امیر آقایی در شنای پروانه است که بازی و نقش وی را برجسته می‌سازد.

این فیلم به‌قدری در جذب مخاطب و اثرگذاری خوب عمل کرد که در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر سیمرغ بهترین فیلم از نگاه تماشاگران را از آن خود کرد؛ ضمن این‌که امیر آقایی و طناز طباطبایی را صاحب سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل مرد و زن ساخت. این فیلم کوچک‌ترین نقش طباطبایی در سینمای ایران بود که بزرگ‌ترین جایزه سینمایی ایران (جشنواره فیلم فجر) را برای وی رقم زد تا گواه دیگری بر این مهم باشد که یک فیلم‌نامه خوب حتی کوتاه‌ترین نقش‌ها را جاودانه می‌سازد.

بازی‌های خوب این فیلم البته تنها به موارد مذکور ختم نمی‌شود و ما شاهد بازی‌ها و گریم‌هایی دیدنی از چهره‌هایی چون پانته‌آ بهرام و علی شادمان هستیم. اگرچه شنای پروانه سیمرغ‌های دیگر چون بهترین تدوین، بهترین صداگذاری و میکس و بهترین صدابرداری را هم از آن خود کرده است اما شاید گریم این فیلم هم می‌توانست درخور جایزه‌ای بزرگ باشد؛ گریم‌هایی که اگرچه احساس می‌کنید صدای هنرپیشه را می‌شناسید اما با تأخیر متوجه هویت آن‌ها می‌شوید؛ اتفاقی که به‌ویژه در مورد پانته‌آ بهرام در نقش شاپور و علی شادمان در نقش اشکان خروس شاهد آن هستیم.

فیلمی با سنت‌شکنیِ یک پایان بسته

شنای پروانه البته انتقادات و حواشی متعددی را از زمان اکران تا به امروز پشت سر نهاده است؛ حواشی‌ای چون شکایت همسر یکی از اوباش که در زندان به قتل رسیده است تا انتقاداتی از باب چرایی پرداختن به این قشر از جامعه  یعنی اراذل و اوباشی که به ویژه در سال‌های اخیر دستاویز فیلم‌سازان برای محوریت و تمرکز فیلم‌های اجتماعی بوده‌اند.

یکی از نقاط ضعف و البته انتقادات هم متوجه فضای سیاه جنوب شهر از فیلم است که شباهت‌های مختلفی را به جهت داستان‌پردازی، بازی‌ها و حتی بازیگران با فیلم‌هایی چون ابد و یک روز، مغزهای کوچک زنگ‌زده و فیلم جاندار ایجاد کرده است.انتقادات برحقی که بر استمرار این سبک از داستان‌پردازی دست می‌گذارد و بر این مهم تأکید می‌کند که شاید این موضوع در فیلم‌سازی را به یک مد اجتماعی و نوعی از ابراز وجود برای فیلم‌سازان بدل ساخته است که هر بار تنها در ظاهری متفاوت و بعضاً با اسامی جدید تکرار و باز تکرار می‌شود.

در رابطه با این نقد البته می‌توان پایان بسته فیلم را تفاوت برجسته و تنوع فیلم کارت با سایر آثاری ازاین‌دست دانست؛ پایانی که نه‌تنها به بیننده محول نمی‌شود بلکه نتیجه اخلاقی‌اش را می‌گیرد و با داستان‌هایی که پشت‌هم چیده است، بیننده را در انتها با این تصمیم همراه می‌سازد.

سکانس پایانی و جایی که حجت اگرچه در جمع خانواده نشسته است اما به‌تنهایی به تصویر کشیده می‌شود (که نماد تنهایی او در تصمیم و مسیری است که طی شده) آن‌هم در شرایطی که تصمیم گرفته که مرگ، بهترین مجازات برای برادرش است و فضای خانواده‌ای که خالی از هاشم حالا رنگ و رو دارد و یک خانواده را پس از مدت‌ها و سال‌ها تنش تصویر به می‌کشد را می‌توان پایان‌بندی خوبی برای این فیلم ملحوظ نظر داشت.

برچسب‌ها طناز طباطبایی سازمان سینمایی و امور سمعی و بصری فروش فیلم ها جواد عزتی جشنواره فیلم فجر محمد کارت فیلم نقد فیلم اکران فیلم فیلم شنای پروانه امیر آقایی

منبع: ایرنا

کلیدواژه: طناز طباطبایی سازمان سینمایی و امور سمعی و بصری فروش فیلم ها جواد عزتی جشنواره فیلم فجر محمد کارت فیلم نقد فیلم اکران فیلم فیلم شنای پروانه امیر آقایی طناز طباطبایی سازمان سینمایی و امور سمعی و بصری فروش فیلم ها جواد عزتی جشنواره فیلم فجر محمد کارت فیلم نقد فیلم اکران فیلم فیلم شنای پروانه امیر آقایی جشنواره فیلم شنای پروانه امیر آقایی محمد کارت فیلم نامه فیلم ها بازی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۵۳۱۶۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بازی آمریکا با کارت «صلح ابراهیم»

  در این راستا، توماس فریدمن، تحلیلگر و یادداشت‌نویس نیویورک‌تایمز چندی پیش نوشته بود، اسرائیل ناگزیر است بین رفح و ریاض یکی را برگزیند. به این معنی که یا باید به رفح حمله کند و از امتیازات صلح ابراهیم صرف‌نظر کند و در افکار جهانی منزوی‌تر شود، یا این‌که با خروج از غزه و سپردن آن به یک نیروی بین‌المللی، روند عادی‌سازی با ریاض و سایر ملت‌های عرب را در پیش گیرد. البته بلینکن توافق عربستان و اسرائیل را منوط به مقدماتی از جمله پایان‌یافتن جنگ غزه و روند تشکیل کشور مستقل فلسطینی دانسته است اما به نظر می‌رسد اعلام این موضوع در بحبوحه جنگ غزه و ناکامی تلاش‌ها برای ایجاد آتش‌بس متضمن پیام‌های خاصی به اطراف مختلف است.
اما چرا آمریکا در شرایط کنونی و در بحبوحه جنگ غزه طرح صلح ابراهیم را مطرح کرده است؟
آنچه مربوط به اسرائیل می‌شود، ظاهرا واشنگتن قصد دارد با نوعی تهدید و تطمیع، اسرائیل را از ادامه نبرد غزه و حمله به رفح بازدارد. این اقدام پس از آن صورت می‌گیرد که اختلاف بین جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا و بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی درباره جنگ غزه تشدید شده و به رغم آن‌که بایدن در جریان گفت‌وگوی خود با نتانیاهو بر تعهد آهنین آمریکا نسبت به اسرائیل تاکید کرده اما همچنین گفته است در جریان حمله به رفح از این رژیم حمایت نخواهد کرد. 
افزایش اعتراضات داخلی آمریکا علیه جنگ غزه به‌ویژه از سوی دانشجویان که از دانشگاه کلمبیای نیویورک آغاز شده و به سایر دانشگاه‌های این کشور و جهان در حال سرایت است، از جمله عواملی است که دولت آمریکا را در ادامه حمایت از اسرائیل در تنگنا قرار داده است. در هر حال روند عادی‌سازی برای رژیم صهیونیستی همچنان دارای موضوعیت و جذابیت است و حتی دولت نتانیاهو به‌عنوان افراطی‌ترین دولت تاریخ این رژیم از ابتدا اعلام کرده بود که یکی از اولویت‌های سیاست خارجه‌اش در سطح منطقه عادی‌سازی روابط با عربستان سعودی است. عادی‌سازی روابط خصوصا با عربستان برای اسرائیل مزایای زیادی دارد که شاید مهم‌ترین آن منزوی‌شدن جمهوری اسلامی ایران و جریان مقاومت در منطقه محسوب می‌شود. در واقع اسرائیل با هدایت و اشراف آمریکا قصد دارد از طریق پیوستن عربستان سعودی به روند سازش، به اختلاف بین محور مقاومت و جریان‌سازی در منطقه دامن زده و به زعم خود امنیت و مشروعیت خود را تثبیت کند.

 انتظارات آمریکا از عربستان
اما درباره عربستان باید گفت آمریکا قصد دارد از طریق ارائه امتیازاتی مانند پیمان دفاعی بین واشنگتن ـــ ریاض، این کشور را به سمت عادی‌سازی با تل‌آویو سوق دهد و در مقابل از این کشور انتظار دارد در مهار جریان مقاومت و از جمله حماس سهیم بوده و از طریق دیپلماسی با سایر کشور‌های میانجی مانند مصر در متقاعد کردن حماس نسبت به شرایط آتش‌بس تلاش کند. پیام این امر به سایر اطراف خصوصا محور مقاومت نیز این است که روند سازش در منطقه یک روند جدی است و حتی می‌توان آن را در شرایط جنگ و بحران مطرح کرد؛ سرانجام با پیوستن عربستان سعودی به‌عنوان قطب جهان عرب به قطار صلح، گروه‌های مقاومت تضعیف شده و همانند گذشته قادر به مقابله و نبرد با رژیم صهیونیستی نخواهند بود.
محافل آمریکایی بر این باورند که پیشرفت در میانجیگری برای توافق سازش میان عربستان سعودی و رژیم صهیونیستی یکی از انگیزه‌های حملات غافلگیرکننده حماس در هفتم اکتبر سال گذشته علیه رژیم صهیونیستی بوده و به همین دلیل باید این روند را دوباره فعال کرد. البته این‌که آیا در کوتاه‌مدت پیمان سازش بین عربستان سعودی و رژیم صهیونیستی امضا خواهد شد؟ جای تردید وجود دارد؛ به‌ویژه آن‌که مقدمات یا پیش‌شرط‌های آمریکا از جمله تشکیل دولت مستقل فلسطین و نیز آتش‌بس جنگ غزه در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. در واقع دولت کنونی اسرائیل اساسا دولت مستقل فلسطین را در اراضی ۱۹۶۷ به رسمیت نمی‌شناسد و از طرفی نتانیاهو نسبت به ادامه جنگ و حمله به رفح اصرار زیادی نشان می‌دهد. در مجموع باید گفت آمریکا با توجه به حساسیت شرایط داخلی شامل اعتراضات گسترده و نیز نزدیکی به موعد انتخابات ریاست‌جمهوری، سعی دارد به هر نحوی به جنگ غزه پایان دهد و به همین دلیل با دولت نتانیاهو دچار تنش شده است. طرح مجدد صلح ابراهیم در شرایط کنونی حاکی از تلاش وزارت خارجه آمریکا در منطقه به مثابه انداختن تیر در تاریکی است تا حداقل وجهه این ابرقدرت جهانی را نزد افکار عمومی و در مدیریت بحران تا حدی ترمیم کند.